زندگی...
دو روز مانده به پايان جهان ، تازه فهميد كه هيچ زندگي نكرده است ...
دو روز مانده به پايان جهان ، تازه فهميد كه هيچ زندگي نكرده است ...
الهم العن الجبت وطاغوت...
شهنشهی که بگذرد از نه سپـهر اختر او
اگـرغـلام علـی نیـست خاک بـر سـر او
محـبـت شـه مـردان مـجـو ز بـی پـدری
که دست غـیر گرفته است پای مادر او....
لعنیه جناب خواجه نصیر طوسی (علیه الرحمه و الغفران) را بخوانید.
غرض رنجیدن ما بود - از دنیا - که حاصل شد
مکن ای زندگی عمر مرا دیگر تباه اینجا
به خون خویش میغلتند خلقی بیگناه اینجا
سلام.
هر کسی ممکنه یه برداشتی کنه از این شعر فاضل نظری،
واما برداشت من....
یا محسن ابن علی و یا زهرا....ایام محسنیه تسلیت.
الهم العن الجبت والطاغوت...
در آن کرانه که دل با ستاره همزاد است
به من اجازه در اوج پر زدن داده است
در ان کرانه که همواره یک نفر آنجاست
که در پذیرش مهمان همیشه آماده است
در آن کرانه که خورشید پیش یک گنبد
بدون رنگ ز بازار حسن افتاده است
همیشه از تو سرودن چه سخت و شیرین است
شبیه تیشه زدن های سخت فرهاد است
سوال می کند از خود هنوز آهویی
که بین دام و نگاهت کدام صیاد است
دلم که دست خودم نیست این دل غمگین
همان دلی است که جامانده در گوهر شاد است
بدون فن غزل بی کنایه می گویم
دلم برای تو تنگ است شعر من ساده است...
سیدحمیدرضابرقعه ای
پلکی به هم زد آدم و ناگاه دید هست
وقتی که در حیاط حرم می وزید هستبعدا یقین به نور شما کرد دید نیست
با شک نگاه کرد خودش را و دید هستپس بی خیال زردی پائیز شد وَ گفت :
تا انبساط سبز شما هست عید هستهر لحظه کهنه می رود و تازه می رسد
اینجا چقدر آمد و رفت جدید هستاز سینه چاکهای شما کم نمیشود
در دشت لاله خیز همیشه شهید هستبا سنگهای فرش حرم حرف می زنم
اینجا چقدر سنگ صبور سفید هست !
دل را به دست پنجره فولاد میدهم
اینجا برای هر دل بسته کلید هست
من از کبوتران حرم هم شنیده امفرصت برای بال اگر می پرید هست
شیخ رضا جعفری