کافیست در یکی از موتورهای جستجوی در اینترنت عبارت "Two different seas can not be combined together"را جستجو کنید آن وقت در منابع زیادی متن زیر را خواهید یافت :
در شهر توریستی اسکاگن این زیبایی رو میشه  دید، این شمالیترین شهر دانمارکیهاست ..... جایی که دریای بالتیک و دریای شمالی بهم میپیوندند. دو دریای مختلف با هم یکی نمیشوند و بنابرین این راستا بوجود میاد
 
بینهما برزخ لا یبغیان
پدیده عجیب مخلوط نشدن آبهای دو دریا که از نظر املاح موجود در آنها باهم متفاوتند وگاهی با تفاوت رنگ هم همراه است در چهار مورد در قرآن ذکرشده که دومورد ذیل که حالت کلی دارد درذیل آورده شده است ودو مورد دیگر در مورد مخلوط نشدن آب شور و شیرین در محل تلاقی رودها با دریاست که در سوره مبارکه فرقان آیه ۵۳ وسوره مبارکه فاطر آیه ۱۲ آمده است.
سورة مباركه  الرحمن آیات ۱۹تا۲۱
مَرَجَ الْبَحْرَيْنِ يَلْتَقِيانِ (19) بَيْنَهُما بَرْزَخٌ لا يَبْغِيانِ (20)  فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ (21)
19. دو دريا را راروان ساخت به گونه ای که همواره با یکدیگر تلاقی وبرخورد دارند.20. اما ميان آن دو حد فاصلي است كه به هم تجاوز نمي کنند.21. پس كداميک از نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‏كنيد؟
 
سوره مباركه نمل آيه 61:
اَمَّنْ جَعَلَ الْاَرْضَ قَرَارًا وَ جَعَلَ خِلالَهَا اَنْهَارًا وَ جَعَلَ لَهَا رَوَاسِیَ وَ جَعَلَ بَينَ الْبَحْرَيْنِ حَاجِزًا ءَاِلهٌ مَعَ اللهِ بَلْ اَکْثَرُهُمْ لَا يَعْلَمُونَ ﴿61﴾
[آيا شريكانى كه مى‏پندارند بهتر است‏] يا آن كس كه زمين را قرارگاهى ساخت و در شکافهایش رودها پديد آورد و براى آن، كوه‏ها را [مانند لنگر] قرار داد، و ميان دو دريا مانع و حایلی گذاشت؟ آيا باخدامعبودى دیگر هم هست؟ [نه،] بلكه بيشترشان نمى‏دانند.

حضرت علي(ع) و حضرت زهرا(س)؛ مصداق آيه «مَرَجَ البَحرَينِ يَلتقيان»


  • خلاصه بنابر نظر مفسرين و امام صادق(ع) مراد از آيه «مَرَجَ البَحرَينِ يَلتقيان» در سوره الرحمان ازدواج حضرت علي(ع) و حضرت فاطمه(س) است و پيامبر(ص) واسطه تلاقي اين دو دريا يعني درياي نبوت و ولايت است.
    حكايت مفسرين، محدثين و مورخين فريقين در اسلام در شأن نزول آيه: « مَرَجَ البَحرَينِ يَلتَقيان. بَينَهُما بَرزَخٌ لايَبغِيانِ. فَبِأيِّ ءالآءِ رَبِّكُما تُكَذِّبانِ. يَخرُجُ مِنهُمَا اللُّؤلُؤُ وَ المَرجانُ؛ اوست كه دو درياي (پر‌گوهر دانش و بردباري علي(ع) و فاطمه(س) يا درياي آب شور و گوارا) را به‌هم آميخت (تا مختلط شدند) و ميان آن دو دريا (اي رسول) برزخ و فاصله‌اي‌است كه تجاوز به حدود يكديگر نمي‌كنند. مگر اي جن و انس كدامين نعمت‌هاي خدايتان را انكار مي‌كنيد؟ از دو دريا (دو گوهر حسن(ع) و حسين(ع) پديد آورد و يا) لؤلؤ و مرجان گران‌بها بيرون آورد».(رحمن، 19-22) گفته‌اند اين آيه درباره تلاقي درياي نبوت و ولايت؛ يعني ازدواج حضرت زهرا(س) و حضرت علي(ع) نازل شده است.
    از امام صادق(ع) نيز روايت كرده‌اند: منظور از اين آيه يعني «مَرَجَ البَحرَينِ يَلتقيان» تلاقي درياي نبوت و ولايت به واسطه درياي عصمت و طهارت است. اين درياي عميق، داراي سطوح موازي بوده و برزخ آنها، شخصيت رسول الله(ص) است كه زودتر از جهان رحلت مي‌فرمايد. از آسمان ولايت، باران رحمت در زمين عصمت و طهارت مي‌بارد و مراد از لؤلؤ و مرجان، امام حسن(ع) و امام حسين(ع) هستند كه از آن گهواره عصمت و طهارت به وجود مي‌آيند. اين دو درياي عميق هيچ يك بر ديگري طغيان نمي‌كنند. بر اساس همين حقيقت، رسول خدا(ص) شخصاً در شب زفاف بين اين درياي نبوت و ولايت نشست و دست فاطمه(س) را گرفت و در دست علي(ع) گذاشت و واسطه تلاقي اين دو درياي عميق مواج هدايت و ارشاد شد.(1)
    پاورقي 1. . 2. زندگاني چهارده معصوم(ع)، ص 218.